1 και ανεστη ηλιας προφητης ως πυρ και ο λογος αυτου ως λαμπας εκαιετο | 1 І з’явивсь Ілля, пророк вогненний, і слово його смолоскипом палало. |
2 ος επηγαγεν επ' αυτους λιμον και τω ζηλω αυτου ωλιγοποιησεν αυτους | 2 Він навів на них голод і в ревності своїй їх поменшив. |
3 εν λογω κυριου ανεσχεν ουρανον κατηγαγεν ουτως τρις πυρ | 3 Словом Господнім небо замкнув, а й тричі вогонь із нього звів. |
4 ως εδοξασθης ηλια εν θαυμασιοις σου και τις ομοιος σοι καυχασθαι | 4 Як ти прославивсь, Ілле, чудесами! Хто б похвалився рівністю з тобою? |
5 ο εγειρας νεκρον εκ θανατου και εξ αδου εν λογω υψιστου | 5 Збудив єси мертвого з смерти і з аду — Всевишнього словом. |
6 ο καταγαγων βασιλεις εις απωλειαν και δεδοξασμενους απο κλινης αυτων | 6 Ти скинув царів на загибель, прославлених — з їхнього ложа. |
7 ακουων εν σινα ελεγμον και εν χωρηβ κριματα εκδικησεως | 7 Ти чув на Синаї докори, на Хориві — вирок відплати. |
8 ο χριων βασιλεις εις ανταποδομα και προφητας διαδοχους μετ' αυτον | 8 Ти помазав царів на відплату, а й пророків — своїх наступників. |
9 ο αναλημφθεις εν λαιλαπι πυρος εν αρματι ιππων πυρινων | 9 Полум’яний вихор вхопив тебе — колісниця з вогненними кіньми. |
10 ο καταγραφεις εν ελεγμοις εις καιρους κοπασαι οργην προ θυμου επιστρεψαι καρδιαν πατρος προς υιον και καταστησαι φυλας ιακωβ | 10 Ти, як написано, погрозами майбутніми гнів гамуватимеш, заки спалахне він: серце батька до сина навертатимеш і покоління відновлюватимеш Якову. |
11 μακαριοι οι ιδοντες σε και οι εν αγαπησει κεκοιμημενοι και γαρ ημεις ζωη ζησομεθα | 11 Щасливі ті, що тебе бачили й що заснули в любові, бо й ми життям будем жити. |
12 ηλιας ος εν λαιλαπι εσκεπασθη και ελισαιε ενεπλησθη πνευματος αυτου και εν ημεραις αυτου ουκ εσαλευθη υπο αρχοντος και ου κατεδυναστευσεν αυτον ουδεις | 12 Такий був Ілля, вхоплений вихорем, — а й Єлисей його духом сповнився: за життя свого не страхався князів, і ніхто над ним гору взяти не міг. |
13 πας λογος ουχ υπερηρεν αυτον και εν κοιμησει επροφητευσεν το σωμα αυτου | 13 Ніяке слово його не перевищило, — а й по смерті його тіло пророкувало. |
14 και εν ζωη αυτου εποιησεν τερατα και εν τελευτη θαυμασια τα εργα αυτου | 14 Він і за життя творив чудеса, — а й при смерті діла його дивні. |
15 εν πασιν τουτοις ου μετενοησεν ο λαος και ουκ απεστησαν απο των αμαρτιων αυτων εως επρονομευθησαν απο γης αυτων και διεσκορπισθησαν εν παση τη γη | 15 Та попри все те народ не покаявсь і не відступив від своїх гріхів, — аж поки його не виселено з рідного краю та й не розсіяно по всій землі. |
16 και κατελειφθη ο λαος ολιγοστος και αρχων εν τω οικω δαυιδ τινες μεν αυτων εποιησαν το αρεστον τινες δε επληθυναν αμαρτιας | 16 Зосталась лиш горстка люду з князем із дому Давида: дехто чинив угодне, а дехто множив гріхи. |
17 εζεκιας ωχυρωσεν την πολιν αυτου και εισηγαγεν εις μεσον αυτης υδωρ ωρυξεν σιδηρω ακροτομον και ωκοδομησεν κρηνας εις υδατα | 17 Єзекія укріпив своє місто і воду провів до нього, пробив залізом скелю й поробив на воду ритви. |
18 εν ημεραις αυτου ανεβη σενναχηριμ και απεστειλεν ραψακην και απηρεν και επηρεν χειρα αυτου επι σιων και εμεγαλαυχησεν εν υπερηφανια αυτου | 18 За днів його рушив Санхериб, та відійшов, Равшака пославши, — той же руку підняв на Сіон і в гордині вихвалявся вельми. |
19 τοτε εσαλευθησαν καρδιαι και χειρες αυτων και ωδινησαν ως αι τικτουσαι | 19 Затремтіли серця в них і руки, мов породіллю, схопили їх болі: |
20 και επεκαλεσαντο τον κυριον τον ελεημονα εκπετασαντες τας χειρας αυτων προς αυτον και ο αγιος εξ ουρανου ταχυ επηκουσεν αυτων και ελυτρωσατο αυτους εν χειρι ησαιου | 20 візвали до Господа, до Милостивого, простягнувши до нього руки, — і Святий швидко з неба їх вислухав та й спас рукою Ісаї. |
21 επαταξεν την παρεμβολην των ασσυριων και εξετριψεν αυτους ο αγγελος αυτου | 21 Він ударив на асирійський табір, і винищив їх його ангел. |
22 εποιησεν γαρ εζεκιας το αρεστον κυριω και ενισχυσεν εν οδοις δαυιδ του πατρος αυτου ας ενετειλατο ησαιας ο προφητης ο μεγας και πιστος εν ορασει αυτου | 22 Бо Єзекія чинив Господеві вгодне, і в путях Давида, свого батька, скріпився, — як ото Ісая пророк заповідав, у видіннях своїх великий та вірний. |
23 εν ταις ημεραις αυτου ανεποδισεν ο ηλιος και προσεθηκεν ζωην βασιλει | 23 Відступило за днів його сонце, — і цареві життя він продовжив. |
24 πνευματι μεγαλω ειδεν τα εσχατα και παρεκαλεσεν τους πενθουντας εν σιων | 24 Він бачив майбутнє духом могутнім і втішав сумних на Сіоні. |
25 εως του αιωνος υπεδειξεν τα εσομενα και τα αποκρυφα πριν η παραγενεσθαι αυτα | 25 Аж до вічности об’явив він прийдешнє і приховане, заки воно збулося! |