Salmi 138

DIODATI	LXX
1 Salmo di Davide. IO ti celebrerò con tutto il mio cuore; Io ti salmeggerò davanti agli Angeli.	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εδοκιμασας με και εγνως με
2 Io adorerò verso il Tempio della tua santità, E celebrerò il tuo Nome, per la tua benignità, e per la tua verità; Perciocchè tu hai magnificata la tua parola, sopra ogni tua fama.	2 συ εγνως την καθεδραν μου και την εγερσιν μου συ συνηκας τους διαλογισμους μου απο μακροθεν
3 Nel giorno che io ho gridato, tu mi hai risposto; Tu mi hai accresciuto di forze nell’anima mia.	3 την τριβον μου και την σχοινον μου συ εξιχνιασας και πασας τας οδους μου προειδες
4 Tutti i re della terra ti celebreranno, Signore, Quando avranno udite le parole della tua bocca;	4 οτι ουκ εστιν λογος εν γλωσση μου
5 E canteranno delle vie del Signore; Conciossiachè grande sia la gloria del Signore	5 ιδου κυριε συ εγνως παντα τα εσχατα και τα αρχαια συ επλασας με και εθηκας επ' εμε την χειρα σου
6 Perciocchè il Signore è eccelso, e riguarda le cose basse; E conosce da lungi l’altiero.	6 εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην
7 Se io cammino in mezzo di distretta, tu mi manterrai in vita; Tu stenderai la mano sopra la faccia de’ miei nemici, E la tua destra mi salverà.	7 που πορευθω απο του πνευματος σου και απο του προσωπου σου που φυγω
8 Il Signore compierà l’opera sua intorno a me; O Signore, la tua benignità è in eterno; Non lasciar le opere delle tue mani	8 εαν αναβω εις τον ουρανον συ ει εκει εαν καταβω εις τον αδην παρει
	9 εαν αναλαβοιμι τας πτερυγας μου κατ' ορθρον και κατασκηνωσω εις τα εσχατα της θαλασσης
	10 και γαρ εκει η χειρ σου οδηγησει με και καθεξει με η δεξια σου
	11 και ειπα αρα σκοτος καταπατησει με και νυξ φωτισμος εν τη τρυφη μου
	12 οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης
	13 οτι συ εκτησω τους νεφρους μου κυριε αντελαβου μου εκ γαστρος μητρος μου
	14 εξομολογησομαι σοι οτι φοβερως εθαυμαστωθην θαυμασια τα εργα σου και η ψυχη μου γινωσκει σφοδρα
	15 ουκ εκρυβη το οστουν μου απο σου ο εποιησας εν κρυφη και η υποστασις μου εν τοις κατωτατοις της γης
	16 το ακατεργαστον μου ειδοσαν οι οφθαλμοι σου και επι το βιβλιον σου παντες γραφησονται ημερας πλασθησονται και ουθεις εν αυτοις
	17 εμοι δε λιαν ετιμηθησαν οι φιλοι σου ο θεος λιαν εκραταιωθησαν αι αρχαι αυτων
	18 εξαριθμησομαι αυτους και υπερ αμμον πληθυνθησονται εξηγερθην και ετι ειμι μετα σου
	19 εαν αποκτεινης αμαρτωλους ο θεος ανδρες αιματων εκκλινατε απ' εμου
	20 οτι ερεις εις διαλογισμον λημψονται εις ματαιοτητα τας πολεις σου
	21 ουχι τους μισουντας σε κυριε εμισησα και επι τοις εχθροις σου εξετηκομην
	22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι
	23 δοκιμασον με ο θεος και γνωθι την καρδιαν μου ετασον με και γνωθι τας τριβους μου
	24 και ιδε ει οδος ανομιας εν εμοι και οδηγησον με εν οδω αιωνια