Ad Romanos - 12

¹Obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei, ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium vestrum. ²Et nolite conformari huic sæculo, sed reformamini in novitate sensus vestri : ut probetis quæ sit voluntas Dei bona, et beneplacens, et perfecta. ³Dico enim per gratiam quæ data est mihi, omnibus qui sunt inter vos, non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem : et unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei. ⁴Sicut enim in uno corpore multa membra habemus, omnia autem membra non eumdem actum habent : ⁵ita multi unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter alterius membra. ⁶Habentes autem donationes secundum gratiam, quæ data est nobis, differentes : sive prophetiam secundum rationem fidei, ⁷sive ministerium in ministrando, sive qui docet in doctrina, ⁸qui exhortatur in exhortando, qui tribuit in simplicitate, qui præest in sollicitudine, qui miseretur in hilaritate.
⁹Dilectio sine simulatione : odientes malum, adhærentes bono : ¹⁰caritate fraternitatis invicem diligentes : honore invicem prævenientes : ¹¹sollicitudine non pigri : spiritu ferventes : Domino servientes : ¹²spe gaudentes : in tribulatione patientes : orationi instantes : ¹³necessitatibus sanctorum communicantes : hospitalitatem sectantes. ¹⁴Benedicite persequentibus vos : benedicite, et nolite maledicere. ¹⁵Gaudere cum gaudentibus, flere cum flentibus : ¹⁶idipsum invicem sentientes : non alta sapientes, sed humilibus consentientes. Nolite esse prudentes apud vosmetipsos : ¹⁷nulli malum pro malo reddentes : providentes bona non tantum coram Deo, sed etiam coram omnibus hominibus. ¹⁸Si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes : ¹⁹non vosmetipsos defendentes carissimi, sed date locum iræ. Scriptum est enim : Mihi vindicta : ego retribuam, dicit Dominus. ²⁰Sed si esurierit inimicus tuus, ciba illum : si sitit, potum da illi : hoc enim faciens, carbones ignis congeres super caput ejus. ²¹Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.