Ecclesiasticus 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. | 1 Colui che vive per sempre ha creato l'intero universo. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius ? | 2 Il Signore soltanto è riconosciuto giusto. |
3 quis enim investigabit magnalia ejus ? | 3 A nessuno è possibile svelare le sue opere e chi può indagare le sue grandezze? |
4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? | 4 La potenza della sua maestà chi potrà misurarla? Chi riuscirà a narrare le sue misericordie? |
5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. | 5 Non c'è nulla da togliere e nulla da aggiungere; non è possibile indagare le meraviglie del Signore. |
6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando uno ha finito, allora comincia; quando si ferma, allora rimane perplesso. |
7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? | 7 Che è l'uomo? E a che può servire? Qual è il suo bene e qual è il suo male? |
8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. | 8 Quanto al numero dei giorni dell'uomo, cento anni sono già molti. |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. | 9 Come una goccia d'acqua nel mare e un grano di sabbia così questi pochi anni in un giorno dell'eternità. |
10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Per questo il Signore è paziente con gli uomini e riversa su di essi la sua misericordia. |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. | 11 Vede e conosce che la loro sorte è misera, per questo moltiplica il perdono. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 La misericordia dell'uomo riguarda il prossimo, la misericordia del Signore ogni essere vivente. |
13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. | 13 Egli rimprovera, corregge, ammaestra e guida come un pastore il suo gregge. |
14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. | 14 Ha pietà di quanti accettano la dottrina e di quanti sono zelanti per le sue decisioni. |
15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Figlio, ai benefici non aggiungere il rimprovero, e a ogni dono parole amare. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. | 16 La rugiada non mitiga forse il calore? Così una parola è più pregiata del dono. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. | 17 Ecco, non vale una parola più di un ricco dono? L'uomo caritatevole offre l'una e l'altro. |
18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 Lo stolto rimprovera senza riguardo, il dono dell'invidioso fa languire gli occhi. |
19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. | 19 Prima di parlare, impara; curati ancor prima di ammalarti. |
20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. | 20 Prima del giudizio esamina te stesso, così al momento del verdetto troverai perdono. |
21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. | 21 Umìliati, prima di cadere malato, e quando hai peccato, mostra il pentimento. |
22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. | 22 Nulla ti impedisca di soddisfare a tempo un voto, non aspettare fino alla morte per sdebitarti. |
23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. | 23 Prima di fare un voto prepara te stesso, non fare come un uomo che tenta il Signore. |
24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. | 24 Pensa all'ira del giorno della morte, al tempo della vendetta, quando egli distoglierà lo sguardo da te. |
25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Pensa alla carestia nel tempo dell'abbondanza; alla povertà e all'indigenza nei giorni di ricchezza. |
26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. | 26 Dal mattino alla sera il tempo cambia; e tutto è effimero davanti al Signore. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. | 27 Un uomo saggio è circospetto in ogni cosa; nei giorni del peccato si astiene dalla colpa. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Ogni uomo assennato conosce la sapienza e a colui che l'ha trovata rende omaggio. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. | 29 Quelli istruiti nel parlare anch'essi diventano saggi, fanno piovere massime eccellenti. |
30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. | 30 Non seguire le passioni; poni un freno ai tuoi desideri. |
31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. | 31 Se ti concedi la soddisfazione della passione, essa ti renderà oggetto di scherno ai tuoi nemici. |
32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. | 32 Non godere una vita di piaceri, sua conseguenza è una doppia povertà. |
33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. | 33 Non impoverire scialacquando con denaro preso a prestito, quando non hai nulla nella borsa. |