Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATABIBBIA
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 'Di Davide.'

Benedici il Signore, anima mia,
quanto è in me benedica il suo santo nome.
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 Benedici il Signore, anima mia,
non dimenticare tanti suoi benefici.

3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 Egli perdona tutte le tue colpe,
guarisce tutte le tue malattie;
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 salva dalla fossa la tua vita,
ti corona di grazia e di misericordia;
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 egli sazia di beni i tuoi giorni
e tu rinnovi come aquila la tua giovinezza.

6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 Il Signore agisce con giustizia
e con diritto verso tutti gli oppressi.
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 Ha rivelato a Mosè le sue vie,
ai figli d'Israele le sue opere.

8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 Buono e pietoso è il Signore,
lento all'ira e grande nell'amore.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 Egli non continua a contestare
e non conserva per sempre il suo sdegno.
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 Non ci tratta secondo i nostri peccati,
non ci ripaga secondo le nostre colpe.

11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 Come il cielo è alto sulla terra,
così è grande la sua misericordia su quanti lo temono;
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 come dista l'oriente dall'occidente,
così allontana da noi le nostre colpe.
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Come un padre ha pietà dei suoi figli,
così il Signore ha pietà di quanti lo temono.

14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 Perché egli sa di che siamo plasmati,
ricorda che noi siamo polvere.
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 Come l'erba sono i giorni dell'uomo,
come il fiore del campo, così egli fiorisce.
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 Lo investe il vento e più non esiste
e il suo posto non lo riconosce.

17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 Ma la grazia del Signore è da sempre,
dura in eterno per quanti lo temono;
la sua giustizia per i figli dei figli,
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 per quanti custodiscono la sua alleanza
e ricordano di osservare i suoi precetti.
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 Il Signore ha stabilito nel cielo il suo trono
e il suo regno abbraccia l'universo.

20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 Benedite il Signore, voi tutti suoi angeli,
potenti esecutori dei suoi comandi,
pronti alla voce della sua parola.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 Benedite il Signore, voi tutte, sue schiere,
suoi ministri, che fate il suo volere.
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 Benedite il Signore, voi tutte opere sue,
in ogni luogo del suo dominio.
Benedici il Signore, anima mia.
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.