Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Siracide 24


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Laus sapientiae.
Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur
et in medio populi sui gloriabitur
1 La sapienza loda se stessa,
si vanta in mezzo al suo popolo.
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum
et in conspectu virtutis illius gloriabitur
2 Nell'assemblea dell'Altissimo apre la bocca,
si glorifica davanti alla sua potenza:
3 et in medio populi sui exaltabitur
et in plenitudine sancta admirabitur
3 "Io sono uscita dalla bocca dell'Altissimo
e ho ricoperto come nube la terra.
4 et in multitudine electorum habebit laudem
et inter benedictos benedicetur dicens:
4 Ho posto la mia dimora lassù,
il mio trono era su una colonna di nubi.
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi,
primogenita ante omnem creaturam.
5 Il giro del cielo da sola ho percorso,
ho passeggiato nelle profondità degli abissi.
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens,
et sicut nebula texi omnem terram.
6 Sulle onde del mare e su tutta la terra,
su ogni popolo e nazione ho preso dominio.
7 Ego in altissimis habitavi,
et thronus meus in columna nubis.
7 Fra tutti questi cercai un luogo di riposo,
in quale possedimento stabilirmi.
8 Gyrum caeli circuivi sola
et in profundum abyssi ambulavi,
8 Allora il creatore dell'universo mi diede un ordine,
il mio creatore mi fece posare la tenda
e mi disse: Fissa la tenda in Giacobbe
e prendi in eredità Israele.
9 in fluctibus maris et in omni terra steti
9 Prima dei secoli, fin dal principio, egli mi creò;
per tutta l'eternità non verrò meno.
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui
10 Ho officiato nella tenda santa davanti a lui,
e così mi sono stabilita in Sion.
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi.
In his omnibus requiem quaesivi:
cuius in hereditate morabor?
11 Nella città amata mi ha fatto abitare;
in Gerusalemme è il mio potere.
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium,
et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo
12 Ho posto le radici in mezzo a un popolo glorioso,
nella porzione del Signore, sua eredità.
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare
et in electis meis mitte radices”.
13 Sono cresciuta come un cedro sul Libano,
come un cipresso sui monti dell'Ermon.
14 Ab initio ante saecula creata sum
et usque ad futurum saeculum non desinam.
14 Sono cresciuta come una palma in Engaddi,
come le piante di rose in Gerico,
come un ulivo maestoso nella pianura;
sono cresciuta come un platano.
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi,
et sic in Sion firmata sum
et in civitate similiter dilecta requievi,
et in Ierusalem potestas mea.
15 Come cinnamòmo e balsamo ho diffuso profumo;
come mirra scelta ho sparso buon odore;
come gàlbano, ònice e storàce,
come nuvola di incenso nella tenda.
16 Et radicavi in populo honorificato
et in parte Domini, in hereditate illius,
et in plenitudine sanctorum detentio mea.
16 Come un terebinto ho esteso i rami
e i miei rami son rami di maestà e di bellezza.
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano,
et quasi cupressus in montibus Hermon.
17 Io come una vite ho prodotto germogli graziosi
e i miei fiori, frutti di gloria e ricchezza.
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi,
et quasi plantatio rosae in Iericho.
18 Avvicinatevi a me, voi che mi desiderate,
e saziatevi dei miei prodotti.
19 Quasi oliva speciosa in campis,
et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis.
19 Poiché il ricordo di me è più dolce del miele,
il possedermi è più dolce del favo di miele.
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi;
quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris.
20 Quanti si nutrono di me avranno ancora fame
e quanti bevono di me, avranno ancora sete.
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta,
et quasi libani vapor in tabernaculo.
21 Chi mi obbedisce non si vergognerà,
chi compie le mie opere non peccherà".

22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos,
et rami mei rami honoris et gratiae.
22 Tutto questo è il libro dell'alleanza del Dio
altissimo,
la legge che ci ha imposto Mosè,
l'eredità delle assemblee di Giacobbe.
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam,
et flores mei fructus honoris et honestatis.
23 Essa trabocca di sapienza come il Pison
e come il Tigri nella stagione dei frutti nuovi;
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris
et agnitionis et sanctae spei.
24 fa traboccare l'intelligenza come l'Eufrate
e come il Giordano nei giorni della mietitura;
25 In me gratia omnis viae et veritatis,
in me omnis spes vitae et virtutis.
25 espande la dottrina come il Nilo,
come il Ghicon nei giorni della vendemmia.
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me,
et a generationibus meis implemini.
26 Il primo non ne esaurisce la conoscenza
né l'ultimo la può pienamente indagare.
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum;
27 Il suo pensiero infatti è più vasto del mare
e il suo consiglio più del grande abisso.
28 memoria mea in generationes saeculorum.
28 Io sono come un canale derivante da un fiume
e come un corso d'acqua sono uscita verso un giardino.
29 Qui edunt me, adhuc esurient;
et, qui bibunt me, adhuc sitient.
29 Ho detto: "Innaffierò il mio giardino
e irrigherò la mia aiuola".
Ed ecco il mio canale è diventato un fiume,
il mio fiume è diventato un mare.
30 Qui audit me, non confundetur;
et, qui operantur in me, non peccabunt:
30 Farò ancora splendere la mia dottrina come l'aurora;
la farò brillare molto lontano.
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”.
31 Riverserò ancora l'insegnamento come una profezia,
lo lascerò per le generazioni future.
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi,
32 Vedete, non ho lavorato solo per me,
ma per quanti cercano la dottrina.
33 lex, quam mandavit nobis Moyses,
hereditas domui Iacob.
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum,
et in throno honoris sedentem in sempiternum.
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam
et sicut Tigris in diebus novorum,
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum
et quasi Iordanis in tempore messis,
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus
et assistens quasi Geon in die vindemiae.
38 Non perfecit primus scire ipsam,
sic nec ultimus investigavit eam.
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius,
et consilium illius super abyssum magnam.
40 Ego sapientia effudi flumina,
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio
et sicut aquaeductus exivi in paradisum.
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum
et inebriabo prati mei fructum ”.
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium,
et fluvius meus appropinquavit ad mare.
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo
et enarrabo illam usque ad longinquum.
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae
et inspiciam omnes dormientes
et illuminabo omnes sperantes in Domino;
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam
et relinquam illam in generationes saeculorum
et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum.
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi,
sed omnibus exquirentibus illam.