Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 Colui che vive per sempre ha creato l'intero universo. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 Il Signore soltanto è riconosciuto giusto. |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | 3 A nessuno è possibile svelare le sue opere e chi può indagare le sue grandezze? |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 La potenza della sua maestà chi potrà misurarla? Chi riuscirà a narrare le sue misericordie? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 Non c'è nulla da togliere e nulla da aggiungere; non è possibile indagare le meraviglie del Signore. |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando uno ha finito, allora comincia; quando si ferma, allora rimane perplesso. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Che è l'uomo? E a che può servire? Qual è il suo bene e qual è il suo male? |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 Quanto al numero dei giorni dell'uomo, cento anni sono già molti. |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 Come una goccia d'acqua nel mare e un grano di sabbia così questi pochi anni in un giorno dell'eternità. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Per questo il Signore è paziente con gli uomini e riversa su di essi la sua misericordia. |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 Vede e conosce che la loro sorte è misera, per questo moltiplica il perdono. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 La misericordia dell'uomo riguarda il prossimo, la misericordia del Signore ogni essere vivente. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 Egli rimprovera, corregge, ammaestra e guida come un pastore il suo gregge. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Ha pietà di quanti accettano la dottrina e di quanti sono zelanti per le sue decisioni. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Figlio, ai benefici non aggiungere il rimprovero, e a ogni dono parole amare. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 La rugiada non mitiga forse il calore? Così una parola è più pregiata del dono. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 Ecco, non vale una parola più di un ricco dono? L'uomo caritatevole offre l'una e l'altro. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 Lo stolto rimprovera senza riguardo, il dono dell'invidioso fa languire gli occhi. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Prima di parlare, impara; curati ancor prima di ammalarti. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Prima del giudizio esamina te stesso, così al momento del verdetto troverai perdono. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Umìliati, prima di cadere malato, e quando hai peccato, mostra il pentimento. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Nulla ti impedisca di soddisfare a tempo un voto, non aspettare fino alla morte per sdebitarti. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Prima di fare un voto prepara te stesso, non fare come un uomo che tenta il Signore. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Pensa all'ira del giorno della morte, al tempo della vendetta, quando egli distoglierà lo sguardo da te. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Pensa alla carestia nel tempo dell'abbondanza; alla povertà e all'indigenza nei giorni di ricchezza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 Dal mattino alla sera il tempo cambia; e tutto è effimero davanti al Signore. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 Un uomo saggio è circospetto in ogni cosa; nei giorni del peccato si astiene dalla colpa. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Ogni uomo assennato conosce la sapienza e a colui che l'ha trovata rende omaggio. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 Quelli istruiti nel parlare anch'essi diventano saggi, fanno piovere massime eccellenti. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 Non seguire le passioni; poni un freno ai tuoi desideri. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Se ti concedi la soddisfazione della passione, essa ti renderà oggetto di scherno ai tuoi nemici. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 Non godere una vita di piaceri, sua conseguenza è una doppia povertà. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 Non impoverire scialacquando con denaro preso a prestito, quando non hai nulla nella borsa. |