Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Proverbi 14


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Sapientia mulierum aedificat domum suam,
insipientia eam manibus destruet.
1 La sapienza di una massaia costruisce la casa,
la stoltezza la demolisce con le mani.
2 Ambulans recto itinere timet Deum;
despicit illum, qui infami graditur via.
2 Chi procede con rettitudine teme il Signore,
chi si scosta dalle sue vie lo disprezza.
3 In ore stulti virga superbiae,
labia autem sapientium custodiunt eos.
3 Nella bocca dello stolto c'è il germoglio della superbia,
ma le labbra dei saggi sono la loro salvaguardia.
4 Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est;
plurimae autem segetes in fortitudine bovis.
4 Senza buoi, niente grano,
l'abbondanza del raccolto sta nel vigore del toro.
5 Testis fidelis non mentitur,
profert autem mendacium dolosus testis.
5 Il testimone vero non mentisce,
quello falso spira menzogne.
6 Quaerit derisor sapientiam et non invenit;
doctrina prudentibus facilis.
6 Il beffardo ricerca la sapienza ma invano,
la scienza è cosa facile per il prudente.
7 Cede coram viro stulto,
quia nescies labia prudentiae.
7 Allontànati dall'uomo stolto,
e non ignorerai le labbra sapienti.
8 Sapientia callidi est intellegere viam suam,
et imprudentia stultorum errans.
8 La sapienza dell'accorto sta nel capire la sua via,
ma la stoltezza degli sciocchi è inganno.
9 Stulti parvipendent peccatum,
et inter iustos morabitur gratia.
9 Fra gli stolti risiede la colpa,
fra gli uomini retti la benevolenza.
10 Cor novit amaritudinem animae suae,
in gaudio eius non miscebitur extraneus.
10 Il cuore conosce la propria amarezza
e alla sua gioia non partecipa l'estraneo.
11 Domus impiorum delebitur,
tabernacula vero iustorum germinabunt.
11 La casa degli empi rovinerà,
ma la tenda degli uomini retti avrà successo.
12 Est via, quae videtur homini recta,
novissima autem eius deducunt ad mortem.
12 C'è una via che sembra diritta a qualcuno,
ma sbocca in sentieri di morte.
13 Etiam in risu cor dolore miscebitur,
et extrema gaudii luctus occupat.
13 Anche fra il riso il cuore prova dolore
e la gioia può finire in pena.
14 Viis suis replebitur stultus,
et super eum erit vir bonus.
14 Chi è instabile si sazierà dei frutti della sua condotta,
l'uomo dabbene si sazierà delle sue opere.
15 Simplex credit omni verbo,
astutus considerat gressus suos.
15 L'ingenuo crede quanto gli dici,
l'accorto controlla i propri passi.
16 Sapiens timet et declinat a malo,
stultus transilit et confidit.
16 Il saggio teme e sta lontano dal male,
lo stolto è insolente e presuntuoso.
17 Impatiens operabitur stultitiam,
et vir versutus odiosus est.
17 L'iracondo commette sciocchezze,
il riflessivo sopporta.
18 Possidebunt simplices stultitiam,
et astuti coronabuntur scientia.
18 Gli inesperti erediteranno la stoltezza,
i prudenti si coroneranno di scienza.
19 Procumbunt mali ante bonos,
et impii ante portas iustorum.
19 I malvagi si inchinano davanti ai buoni,
gli empi davanti alle porte del giusto.
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit,
amici vero divitum multi.
20 Il povero è odioso anche al suo amico,
numerosi sono gli amici del ricco.
21 Qui despicit proximum suum, peccat;
qui autem miseretur pauperis, beatus erit.
21 Chi disprezza il prossimo pecca,
beato chi ha pietà degli umili.
22 Nonne errant, qui operantur malum?
Misericordia et veritas iis, qui praeparant bona.
22 Non errano forse quelli che compiono il male?
Benevolenza e favore per quanti compiono il bene.
23 In omni labore erit abundantia;
verbum autem labiorum tendit tantummodo ad egestatem.
23 In ogni fatica c'è un vantaggio,
ma la loquacità produce solo miseria.
24 Corona sapientium divitiae eorum,
fatuitas stultorum fatuitas est.
24 Corona dei saggi è la loro accortezza,
corona degli stolti la loro stoltezza.
25 Liberat animas testis fidelis,
et profert mendacia versipellis.
25 Salvatore di vite è un testimone vero;
chi spaccia menzogne è un impostore.
26 In timore Domini fiducia fortis,
et filiis eius erit spes.
26 Nel timore del Signore è la fiducia del forte;
per i suoi figli egli sarà un rifugio.
27 Timor Domini fons vitae,
declinans a laqueis mortis.
27 Il timore del Signore è fonte di vita,
per evitare i lacci della morte.
28 In multitudine populi dignitas regis,
et in paucitate plebis ruina principis.
28 Un popolo numeroso è la gloria del re;
la scarsità di gente è la rovina del principe.
29 Qui patiens est, multa gubernatur prudentia;
qui autem impatiens est, exaltat stultitiam.
29 Il paziente ha grande prudenza,
l'iracondo mostra stoltezza.
30 Vita carnium sanitas cordis,
putredo ossium invidia.
30 Un cuore tranquillo è la vita di tutto il corpo,
l'invidia è la carie delle ossa.
31 Qui calumniatur egentem, exprobrat Factori eius;
honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
31 Chi opprime il povero offende il suo creatore,
chi ha pietà del misero lo onora.
32 In malitia sua impelletur impius,
sperat autem iustus in integritate sua.
32 Dalla propria malvagità è travolto l'empio,
il giusto ha un rifugio nella propria integrità.
33 In corde prudentis requiescit sapientia,
at in medio stultorum agnoscetur?
33 In un cuore assennato risiede la sapienza,
ma in seno agli stolti può scoprirsi?
34 Iustitia elevat gentem,
vituperium autem populorum est peccatum.
34 La giustizia fa onore a una nazione,
ma il peccato segna il declino dei popoli.
35 Acceptus est regi minister intellegens,
et iracundia ei, qui turpiter agit.
35 Il favore del re è per il ministro intelligente,
il suo sdegno è per chi lo disonora.