Psalmi - 74

¹ Maskil. Asaph.Ut quid, Deus, reppulisti in finem,iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
²Memor esto congregationis tuae,quam possedisti ab initio.Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti.
³Leva gressus tuos in ruinas sempiternas:omnia vastavit inimicus in sancto.
⁴Rugierunt, qui oderunt te,in medio congregationis tuae;posuerunt signa sua in signa.
⁵Visi sunt quasi in altum securim vibrantesin silva condensa.
⁶Exciderunt ianuas eius in idipsum;in securi et ascia deiecerunt.
⁷Incenderunt igni sanctuarium tuum,in terram polluerunt tabernaculum nominis tui;
⁸dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”.Combusserunt omnes congregationes Dei in terra.
⁹Signa nostra non vidimus;iam non est propheta,et apud nos non est qui cognoscat amplius.
¹⁰Usquequo, Deus, improperabit inimicus,spernet adversarius nomen tuum in finem?
¹¹Ut quid avertis manum tuamet tenes dexteram tuam in medio sinu tuo?
¹²Deus autem rex noster ante saecula,operatus est salutes in medio terrae.
¹³Tu conscidisti in virtute tua mare,contribulasti capita draconum in aquis.
¹⁴Tu confregisti capita Leviathan,dedisti eum escam monstris maris.
¹⁵Tu dirupisti fontes et torrentes;tu siccasti fluvios perennes.
¹⁶Tuus est dies, et tua est nox,tu fabricatus es luminaria et solem.
¹⁷Tu statuisti omnes terminos terrae,aestatem et hiemem, tu plasmasti ea.
¹⁸Memor esto huius:inimicus improperavit Domino,et populus insipiens sprevit nomen tuum.
¹⁹Ne tradas bestiis animas confitentes tibiet animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
²⁰Respice in testamentum,quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae.
²¹Ne revertatur humilis factus confusus;pauper et inops laudabunt nomen tuum.
²²Exsurge, Deus, iudica causam tuam;memor esto improperiorum tuorum,quae ab insipiente fiunt tota die.
²³Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum;tumultus adversariorum tuorum ascendit semper.