Scrutatio

Martedi, 19 marzo 2024 - San Giuseppe ( Letture di oggi)

Salmi 102


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Preces afflicti, qui defessus
angorem suum ante Dominum profundit.
1 'Preghiera di un afflitto che è stanco'
'e sfoga dinanzi a Dio la sua angoscia'.
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,
a te giunga il mio grido.
3 Non abscondas faciem tuam a me;
in quacumque die tribulor,
inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te,
velociter exaudi me.
3 Non nascondermi il tuo volto;
nel giorno della mia angoscia
piega verso di me l'orecchio.
Quando ti invoco: presto, rispondimi.

4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Si dissolvono in fumo i miei giorni
e come brace ardono le mie ossa.
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum,
etenim oblitus sum comedere panem meum.
5 Il mio cuore abbattuto come erba inaridisce,
dimentico di mangiare il mio pane.
6 A voce gemitus mei
adhaesit os meum carni meae.
6 Per il lungo mio gemere
aderisce la mia pelle alle mie ossa.

7 Similis factus sum pellicano solitudinis,
factus sum sicut nycticorax in ruinis.
7 Sono simile al pellicano del deserto,
sono come un gufo tra le rovine.
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Veglio e gemo
come uccello solitario sopra un tetto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
exardescentes in me per me iurabant.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,
furenti imprecano contro il mio nome.
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam
et potum meum cum fletu miscebam,
10 Di cenere mi nutro come di pane,
alla mia bevanda mescolo il pianto,
11 a facie irae et increpationis tuae,
quia elevans allisisti me.
11 davanti alla tua collera e al tuo sdegno,
perché mi sollevi e mi scagli lontano.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut fenum arui.
12 I miei giorni sono come ombra che declina,
e io come erba inaridisco.

13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,
il tuo ricordo per ogni generazione.
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
14 Tu sorgerai, avrai pietà di Sion,
perché è tempo di usarle misericordia:
l'ora è giunta.
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius,
et pulveris eius miserentur.
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre
e li muove a pietà la sua rovina.

16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terrae gloriam tuam,
16 I popoli temeranno il nome del Signore
e tutti i re della terra la tua gloria,
17 quia aedificavit Dominus Sion
et apparuit in gloria sua.
17 quando il Signore avrà ricostruito Sion
e sarà apparso in tutto il suo splendore.
18 Respexit in orationem inopum
et non sprevit precem eorum.
18 Egli si volge alla preghiera del misero
e non disprezza la sua supplica.

19 Scribantur haec pro generatione altera,
et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
19 Questo si scriva per la generazione futura
e un popolo nuovo darà lode al Signore.
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo,
Dominus de caelo in terram aspexit,
20 Il Signore si è affacciato dall'alto del suo santuario,
dal cielo ha guardato la terra,
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
21 per ascoltare il gemito del prigioniero,
per liberare i condannati a morte;
22 ut annuntient in Sion nomen Domini
et laudem eius in Ierusalem,
22 perché sia annunziato in Sion il nome del Signore
e la sua lode in Gerusalemme,
23 cum congregati fuerint populi in unum
et regna, ut serviant Domino.
23 quando si aduneranno insieme i popoli
e i regni per servire il Signore.

24 Humiliavit in via virtutem meam,
abbreviavit dies meos.
Dicam: “ Deus meus,
24 Ha fiaccato per via la mia forza,
ha abbreviato i miei giorni.
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum;
in generationem et generationem sunt anni tui.
25 Io dico: Mio Dio,
non rapirmi a metà dei miei giorni;
i tuoi anni durano per ogni generazione.
26 Initio terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 In principio tu hai fondato la terra,
i cieli sono opera delle tue mani.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes sicut vestimentum veterascent,
et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
27 Essi periranno, ma tu rimani,
tutti si logorano come veste,
come un abito tu li muterai
ed essi passeranno.

28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ma tu resti lo stesso
e i tuoi anni non hanno fine.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,
resterà salda davanti a te la loro discendenza.