Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Giobbe 17


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Spiritus meus attenuatus est,
dies mei exstincti,
et solum mihi superest sepulcrum.
1 Il mio spirito vien meno,
i miei giorni si spengono;
non c'è per me che la tomba!
2 Nonne irrisiones circumdant me,
et in amaritudinibus moratur oculus meus?
2 Non sono io in balìa di beffardi?
Fra i loro insulti veglia il mio occhio.
3 Pone pignus pro me iuxta te;
et quis umquam spondens percutiet manum meam?
3 Sii tu la mia garanzia presso di te!
Qual altro vorrebbe stringermi la destra?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina;
propterea non exaltabuntur.
4 Poiché hai privato di senno la loro mente,
per questo non li lascerai trionfare.
5 Praedam pollicetur sociis,
sed oculi filiorum eius deficient.
5 Come chi invita gli amici a parte del suo pranzo,
mentre gli occhi dei suoi figli languiscono;
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi
et conspuendum in faciem.
6 così son diventato ludibrio dei popoli
sono oggetto di scherno davanti a loro.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus,
et membra mea quasi in umbram redacta sunt.
7 Si offusca per il dolore il mio occhio
e le mie membra non sono che ombra.
8 Stupebunt iusti super hoc,
et innocens contra impium excitabitur.
8 Gli onesti ne rimangono stupiti
e l'innocente s'indigna contro l'empio.
9 Et tenebit iustus viam suam,
et mundus manibus addet fortitudinem.
9 Ma il giusto si conferma nella sua condotta
e chi ha le mani pure raddoppia il coraggio.
10 Igitur omnes vos convertimini et venite,
et non inveniam in vobis ullum sapientem.
10 Su, venite di nuovo tutti:
io non troverò un saggio fra di voi.
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt
et desideria cordis mei.
11 I miei giorni sono passati, svaniti i miei
progetti,
i voti del mio cuore.
12 Noctem verterunt in diem;
et rursum post tenebras properat lux.
12 Cambiano la notte in giorno,
la luce - dicono - è più vicina delle tenebre.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est;
et in tenebris stravi lectulum meum.
13 Se posso sperare qualche cosa, la tomba è la mia
casa,
nelle tenebre distendo il mio giaciglio.
14 Putredini dixi: Pater meus es!;
Mater mea et soror mea! vermibus.
14 Al sepolcro io grido: "Padre mio sei tu!"
e ai vermi: "Madre mia, sorelle mie voi siete!".
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea,
et patientiam meam quis considerat?
15 E la mia speranza dov'è?
Il mio benessere chi lo vedrà?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea;
simul in pulvere erit requies mihi? ”.
16 Scenderanno forse con me nella tomba
o caleremo insieme nella polvere!