Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, | 1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul. |
2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; | 2 Egli disse: "Il Signore è la mia roccia, la mia fortezza, il mio liberatore, |
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. | 3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo! Sei la mia roccaforte che mi salva: tu mi salvi dalla violenza. |
4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invoco il Signore, degno di ogni lode, e sono liberato dai miei nemici. |
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; | 5 Mi circondavano i flutti della morte, mi atterrivano torrenti esiziali. |
6 praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 Mi avviluppavano le funi degli inferi; mi stavano davanti i lacci della morte. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. | 7 Nell'angoscia ho invocato il Signore, ho gridato al mio Dio, Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce; il mio grido è giunto ai suoi orecchi. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. | 8 Si scosse la terra e sobbalzò; tremarono le fondamenta del cielo; si scossero, perché egli si era irritato. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. | 9 Fumo salì dalle sue narici; dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore; carboni accesi partirono da lui. |
10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Egli piegò i cieli e discese; una nube oscura era sotto i suoi piedi. |
11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. | 11 Cavalcò un cherubino e volò; si librò sulle ali del vento. |
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. | 12 Si avvolse di tenebra tutto intorno; acque scure e dense nubi erano la sua tenda. |
13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. | 13 Per lo splendore che lo precedeva arsero carboni infuocati. |
14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. | 14 Il Signore tuonò nei cieli, l'Altissimo emise la sua voce. |
15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. | 15 Scagliò frecce e li disperse; vibrò folgori e li mise in fuga. |
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. | 16 Apparvero le profondità marine; si scoprirono le basi del mondo, come effetto della tua minaccia, Signore, del soffio violento della tua ira. |
17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; | 17 Dall'alto stese la mano e mi prese; mi fece uscire dalle grandi acque. |
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. | 18 Mi liberò dai miei robusti avversari, dai miei nemici più forti di me. |
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; | 19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina, ma il Signore fu il mio sostegno. |
20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. | 20 Egli mi trasse al largo; mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza. |
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, | 21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, mi trattò secondo la purità delle mie mani. |
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. | 22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore, non sono stato empio, lontano dal mio Dio, |
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; | 23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi e non ho allontanato da me le sue leggi. |
24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. | 24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi; mi sono guardato dall'iniquità. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. | 25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani alla sua presenza. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; | 26 Con il pio ti mostri pio, con il prode ti mostri integro; |
27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 con il puro ti mostri puro, con il tortuoso ti mostri astuto. |
28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, | 28 Tu salvi la gente umile, mentre abbassi gli occhi dei superbi. |
29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore; il Signore illumina la mia tenebra. |
30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. | 30 Sì, con te io posso affrontare una schiera, con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura. |
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. | 31 La via di Dio è perfetta; la parola del Signore è integra; egli è scudo per quanti si rifugiano in lui. |
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? | 32 C'è forse un dio come il Signore; una rupe fuori del nostro Dio? |
33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, | 33 Dio mi cinge di forza, rende sicura la mia via. |
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; | 34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve; mi ha fatto stare sulle alture. |
35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 Ha addestrato la mia mano alla guerra; ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia. |
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua sollecitudine mi fa crescere. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. | 37 Fai largo davanti ai miei passi; le mie gambe non vacillano. |
38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. | 38 Inseguo e raggiungo i miei nemici, non desisto finché non siano distrutti. |
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. | 39 Li colpisco ed essi non possono resistere; cadono sotto i miei piedi. |
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. | 40 Mi cingi di forza per la battaglia; hai fatto piegare sotto di me i miei avversari. |
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. | 41 Mi mostri i nemici di spalle, così io distruggo quelli che mi odiano. |
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. | 42 Gridano, ma nessuno li salva, verso il Signore, che a loro non risponde. |
43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. | 43 Li disperdo come polvere della terra, li calpesto come fango delle piazze. |
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, | 44 Tu mi liberi dalle contese del popolo; mi poni a capo di nazioni; un popolo non conosciuto mi serve. |
45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. | 45 I figli degli stranieri mi onorano appena sentono, mi obbediscono. |
46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. | 46 I figli degli stranieri vengono meno, lasciano con spavento i loro nascondigli. |
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. | 47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe! Sia esaltato il Dio della mia salvezza! |
48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. | 48 Dio fa vendetta per me e mi sottomette i popoli. |
49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. | 49 Tu mi liberi dai miei nemici, mi innalzi sopra i miei avversari, mi liberi dall'uomo violento. |
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: | 50 Perciò ti loderò, Signore, fra i popoli canterò inni al tuo nome. |
51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. | 51 Egli concede una grande vittoria al suo re, la grazia al suo consacrato, a Davide e ai suoi discendenti per sempre". |