Baruch 4

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 She is the book of the precepts of God, the law that endures forever; All who cling to her will live, but those will die who forsake her.	1 Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.
2 Turn, O Jacob, and receive her: walk by her light toward splendor.	2 Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła!
3 Give not your glory to another, your privileges to an alien race.	3 Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów!
4 Blessed are we, O Israel; for what pleases God is known to us!	4 Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.
5 Fear not, my people! Remember, Israel,	5 Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela!
6 You were sold to the nations not for your destruction; It was because you angered God that you were handed over to your foes.	6 Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu.
7 For you provoked your Maker with sacrifices to demons, to no-gods;	7 Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu.
8 You forsook the Eternal God who nourished you, and you grieved Jerusalem who fostered you.	8 Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.
9 She indeed saw coming upon you the anger of God; and she said: "Hear, you neighbors of Zion! God has brought great mourning upon me,	9 Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: "Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo,
10 For I have seen the captivity that the Eternal God has brought upon my sons and daughters.	10 widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.
11 With joy I fostered them; but with mourning and lament I let them go.	11 Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem.
12 Let no one gloat over me, a widow, bereft of many: For the sins of my children I am left desolate, because they turned from the law of God,	12 Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.
13 and did not acknowledge his statutes; In the ways of God's commandments they did not walk, nor did they tread the disciplined paths of his justice.	13 Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości.
14 "Let Zion's neighbors come, to take note of the captivity of my sons and daughters, brought upon them by the Eternal God.	14 Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.
15 He has brought against them a nation from afar, a nation ruthless and of alien speech, That has neither reverence for age nor tenderness for childhood;	15 Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem.
16 They have led away this widow's cherished sons, have left me solitary, without daughters.	16 Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną.
17 What can I do to help you?	17 Ja zaś jak wam mogę pomóc?
18 He who has brought this evil upon you must himself deliver you from your enemies' hands.	18 Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół.
19 Farewell, my children, farewell: I am left desolate.	19 Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę.
20 I have taken off the garment of peace, have put on sackcloth for my prayer of supplication, and while I live I will cry out to the Eternal God.	20 Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich.
21 "Fear not, my children; call upon God, who will deliver you from oppression at enemy hands.	21 Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół.
22 I have trusted in the Eternal God for your welfare, and joy has come to me from the Holy One Because of the mercy that will swiftly reach you from your eternal savior.	22 Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca.
23 With mourning and lament I sent you forth, but God will give you back to me with enduring gladness and joy.	23 Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki.
24 As Zion's neighbors lately saw you taken captive, so shall they soon see God's salvation come to you, with great glory and the splendor of the Eternal God.	24 Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego.
25 "My children, bear patiently the anger that has come from God upon you; Your enemies have persecuted you, and you will soon see their destruction and trample upon their necks.	25 Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz.
26 My pampered children have trodden rough roads, carried off by their enemies like sheep in a raid.	26 Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół.
27 Fear not, my children; call out to God! He who brought this upon you will remember you.	27 Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was.
28 As your hearts have been disposed to stray from God, turn now ten times the more to seek him;	28 Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie.
29 For he who has brought disaster upon you will, in saving you, bring you back enduring joy."	29 Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym".
30 Fear not, Jerusalem! He who gave you your name is your encouragement.	30 Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię.
31 Fearful are those who harmed you, who rejoiced at your downfall;	31 Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia.
32 Fearful are the cities where your children were enslaved, fearful the city that took your sons.	32 Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów.
33 As that city rejoiced at your collapse, and made merry at your downfall, so shall she grieve over her own desolation.	33 Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem.
34 I will take from her the joyous throngs, and her exultation shall be turned to mourning:	34 Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek.
35 For fire shall come upon her from the Eternal God, for a long time, and demons shall dwell in her from that time on.	35 Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą.
36 Look to the east, Jerusalem! behold the joy that comes to you from God.	36 Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana.
37 Here come your sons whom you once let go, gathered in from the east and from the west By the word of the Holy One, rejoicing in the glory of God.	37 Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.