Scrutatio

Venerdi, 29 marzo 2024 - Santi Simplicio e Costantino ( Letture di oggi)

Matthæum 22


font
VULGATABIBBIA
1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :1 Gesù riprese a parlar loro in parabole e disse:
2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.2 "Il regno dei cieli è simile a un re che fece un banchetto di nozze per suo figlio.
3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.3 Egli mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non vollero venire.
4 Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.4 Di nuovo mandò altri servi a dire: Ecco ho preparato il mio pranzo; i miei buoi e i miei animali ingrassati sono già macellati e tutto è pronto; venite alle nozze.
5 Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :5 Ma costoro non se ne curarono e andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari;
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.6 altri poi presero i suoi servi, li insultarono e li uccisero.
7 Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.7 Allora il re si indignò e, mandate le sue truppe, uccise quegli assassini e diede alle fiamme la loro città.
8 Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :8 Poi disse ai suoi servi: Il banchetto nuziale è pronto, ma gli invitati non ne erano degni;
9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.9 andate ora ai crocicchi delle strade e tutti quelli che troverete, chiamateli alle nozze.
10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.10 Usciti nelle strade, quei servi raccolsero quanti ne trovarono, buoni e cattivi, e la sala si riempì di commensali.
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.11 Il re entrò per vedere i commensali e, scorto un tale che non indossava l'abito nuziale,
12 Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.12 gli disse: Amico, come hai potuto entrare qui senz'abito nuziale? Ed egli ammutolì.
13 Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.13 Allora il re ordinò ai servi: Legatelo mani e piedi e gettatelo fuori nelle tenebre; là sarà pianto e stridore di denti.
14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
14 Perché molti sono chiamati, ma pochi eletti".

15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.15 Allora i farisei, ritiratisi, tennero consiglio per vedere di coglierlo in fallo nei suoi discorsi.
16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :16 Mandarono dunque a lui i propri discepoli, con gli erodiani, a dirgli: "Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio secondo verità e non hai soggezione di nessuno perché non guardi in faccia ad alcuno.
17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?17 Dicci dunque il tuo parere: È lecito o no pagare il tributo a Cesare?".
18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?18 Ma Gesù, conoscendo la loro malizia, rispose: "Ipocriti, perché mi tentate?
19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.19 Mostratemi la moneta del tributo". Ed essi gli presentarono un denaro.
20 Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?20 Egli domandò loro: "Di chi è questa immagine e l'iscrizione?".
21 Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.21 Gli risposero: "Di Cesare". Allora disse loro: "Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio".
22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
22 A queste parole rimasero sorpresi e, lasciatolo, se ne andarono.

23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,23 In quello stesso giorno vennero a lui dei sadducei, i quali affermano che non c'è risurrezione, e lo interrogarono:
24 dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.24 "Maestro, Mosè ha detto: 'Se qualcuno muore senza figli, il fratello ne sposerà la vedova e così susciterà una discendenza al suo fratello'.
25 Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.25 Ora, c'erano tra noi sette fratelli; il primo appena sposato morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.
26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.26 Così anche il secondo, e il terzo, fino al settimo.
27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.27 Alla fine, dopo tutti, morì anche la donna.
28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.28 Alla risurrezione, di quale dei sette essa sarà moglie? Poiché tutti l'hanno avuta".
29 Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.29 E Gesù rispose loro: "Voi vi ingannate, non conoscendo né le Scritture né la potenza di Dio.
30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.30 Alla risurrezione infatti non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli nel cielo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto quello che vi è stato detto da Dio:
32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.32 'Io sono il Dio di Abramo e il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe?' Ora, non è Dio dei morti, ma dei vivi".
33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
33 Udendo ciò, la folla era sbalordita per la sua dottrina.

34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :34 Allora i farisei, udito che egli aveva chiuso la bocca ai sadducei, si riunirono insieme
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :35 e uno di loro, un dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova:
36 Magister, quod est mandatum magnum in lege ?36 "Maestro, qual è il più grande comandamento della legge?".
37 Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.37 Gli rispose: "'Amerai il Signore Dio tuo con tutto il cuore, con tutta la tua anima' e con tutta la tua mente.
38 Hoc est maximum, et primum mandatum.38 Questo è il più grande e il primo dei comandamenti.
39 Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.39 E il secondo è simile al primo: 'Amerai il prossimo tuo come te stesso'.
40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
40 Da questi due comandamenti dipendono tutta la Legge e i Profeti".

41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,41 Trovandosi i farisei riuniti insieme, Gesù chiese loro:
42 dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.42 "Che ne pensate del Messia? Di chi è figlio?". Gli risposero: "Di Davide".
43 Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :43 Ed egli a loro: "Come mai allora Davide, sotto ispirazione, lo chiama Signore, dicendo:

44 Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?44 'Ha detto il Signore al mio Signore: Siedi alla mia destra,
finché io non abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi?'

45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?45 Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?".
46 Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.46 Nessuno era in grado di rispondergli nulla; e nessuno, da quel giorno in poi, osò interrogarlo.