Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Jó 11


font
VULGATABIBBIA
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :1 Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:

2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ?
aut vir verbosus justificabitur ?
2 A tante parole non si darà risposta?
O il loquace dovrà aver ragione?
3 Tibi soli tacebunt homines ?
et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ?
3 I tuoi sproloqui faranno tacere la gente?
Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
4 Dixisti enim : Purus est sermo meus,
et mundus sum in conspectu tuo.
4 Tu dici: "Pura è la mia condotta,
io sono irreprensibile agli occhi di lui".
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum,
et aperiret labia sua tibi,
5 Tuttavia, volesse Dio parlare
e aprire le labbra contro di te,
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ,
et quod multiplex esset lex ejus :
et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo
quam meretur iniquitas tua !
6 per manifestarti i segreti della sapienza,
che sono così difficili all'intelletto,
allora sapresti che Dio ti condona parte della tua
colpa.
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes,
et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ?
7 Credi tu di scrutare l'intimo di Dio
o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
8 Excelsior cælo est, et quid facies ?
profundior inferno, et unde cognosces ?
8 È più alta del cielo: che cosa puoi fare?
È più profonda degli inferi: che ne sai?
9 Longior terra mensura ejus,
et latior mari.
9 Più lunga della terra ne è la dimensione,
più vasta del mare.
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit,
quis contradicet ei ?
10 Se egli assale e imprigiona
e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
11 Ipse enim novit hominum vanitatem ;
et videns iniquitatem, nonne considerat ?
11 Egli conosce gli uomini fallaci,
vede l'iniquità e l'osserva:
12 Vir vanus in superbiam erigitur,
et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
12 l'uomo stolto mette giudizio
e da ònagro indomito diventa docile.
13 Tu autem firmasti cor tuum,
et expandisti ad eum manus tuas.
13 Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore
e tenderai a lui le tue palme,
14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te,
et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
14 se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano
e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ;
et eris stabilis, et non timebis.
15 allora potrai alzare la faccia senza macchia
e sarai saldo e non avrai timori,
16 Miseriæ quoque oblivisceris,
et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
16 perché dimenticherai l'affanno
e te ne ricorderai come di acqua passata;
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ;
et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
17 più del sole meridiano splenderà la tua vita,
l'oscurità sarà per te come l'aurora.
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe :
et defossus securus dormies.
18 Ti terrai sicuro per ciò che ti attende
e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ;
et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
19 Ti coricherai e nessuno ti disturberà,
molti anzi cercheranno i tuoi favori.
20 Oculi autem impiorum deficient,
et effugium peribit ab eis :
et spes illorum abominatio animæ.
20 Ma gli occhi dei malvagi languiranno,
ogni scampo è per essi perduto,
unica loro speranza è l'ultimo respiro!