Scrutatio

Martedi, 16 aprile 2024 - Santa Bernadette Soubirous ( Letture di oggi)

Tobia 10


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Et cotidie ex illo die computabat Thobi dies, in quibus iret et inquibus reverteretur filius eius. Et, postquam consummati sunt dies, et filiuseius non veniebat,1 Ogni giorno intanto Tobi contava le giornate, quante erano necessarie all'andata e quante al ritorno. Quando poi i giorni furono al termine e il figlio non era ancora tornato,
2 dixit: “ Numquid detentus est ibi? Aut numquid Gabaelmortuus est, et nemo illi reddit pecuniam? ”.2 pensò: "Forse sarà stato trattenuto là? O sarà morto Gabael e nessuno gli darà il denaro?".
3 Et contristari coepit.3 Cominciò così a rattristarsi.
4 EtAnna uxor illius dixit: “ Periit filius meus et iam non est inter vivos. Quaretardat? ”. Et coepit plorare et lugere filium suum et dixit:4 La moglie Anna diceva: "Mio figlio è perito e non è più tra i vivi, perché troppo è il ritardo".
5 “ Vae mihi,fili, quia te dimisi ire, lumen oculorum meorum! ”.5 E cominciò a piangere e a lamentarsi sul proprio figlio dicendo: "Ahimè, figlio, perché ho lasciato partire te che eri la luce dei miei occhi!".
6 Cui Thobi dicebat: “Tace, noli computare, soror; salvus est filius noster, sed certe mora fuit illisibi, et homo, qui cum illo ivit, fidelis est et est ex fratribus nostris. Nolitaediare pro illo, soror, iam veniet ”.6 Le rispondeva Tobi: "Taci, non stare in pensiero, sorella; egli sta bene. Certo li trattiene là qualche fatto imprevisto. Del resto l'uomo che lo accompagnava è sicuro ed è uno dei nostri fratelli. Non affliggerti per lui, sorella; tra poco sarà qui".
7 Et illa dixit: “ Tace a me; nolime seducere! Periit filius meus ”. Et exsiliens circumspiciebat cotidie viam,qua filius eius profectus erat, et nihil gustabat; et, cum occidisset sol,introibat et lugebat lacrimans tota nocte et non dormiebat.
Et, ut consummati sunt quattuordecim dies nuptiarum, quos iuraverat Raguelfacere filiae suae, exiit ad illum Thobias et dixit: “ Dimitte me. Scio enimquia pater meus et mater mea non credunt se adhuc visuros me. Nunc itaque peto,pater, ut dimittas me, et eam ad patrem meum; iam tibi indicavi quomodo illumreliquerim ”.
7 Ma essa replicava: "Lasciami stare e non ingannarmi! Mio figlio è perito". E subito usciva e osservava la strada per la quale era partito il figlio; così faceva ogni giorno senza lasciarsi persuadere da nessuno. Quando il sole era tramontato, rientrava a piangere e a lamentarsi per tutta la notte e non prendeva sonno.
8 Et dixit Raguel Thobiae: “ Remane, fili, remane penes me, etego nuntios mitto ad Thobin patrem tuum, et indicabunt illi de te ”.8 Compiutisi i quattordici giorni delle feste nuziali, che Raguele con giuramento aveva stabilito di fare per la propria figlia, Tobia andò da lui e gli disse: "Lasciami partire. Sono certo che mio padre e mia madre non hanno più speranza di rivedermi. Ti prego dunque, o padre, di volermi congedare: possa così tornare da mio padre. Già ti ho spiegato in quale condizione l'ho lasciato".
9 Etdixit illi: “ Minime; peto, ut dimittas me hinc ad patrem meum ”.9 Rispose Raguele a Tobia: "Resta figlio, resta con me. Manderò messaggeri a tuo padre Tobi, perché lo informino sul tuo conto". Ma quegli disse: "No, ti prego di lasciarmi andare da mio padre".
10 Etsurgens Raguel tradidit Thobiae Saram uxorem eius et dimidiam partem substantiaesuae, pueros et puellas, oves et boves, asinos et camelos, vestem et pecuniam etvasa.10 Allora Raguele, alzatosi, consegnò a Tobia la sposa Sara con metà dei suoi beni, servi e serve, buoi e pecore, asini e cammelli, vesti, denaro e masserizie.
11 Et dimisit illos et vale illi fecit et dixit illi: “ Sanus sis, fili,et vade sanus! Dominus caeli bene dirigat vias vestras; et videam ex vobisfilios, antequam moriar ”.11 Li congedò in buona salute. A lui poi rivolse questo saluto: "Sta' sano, o figlio, e fa' buon viaggio! Il Signore del cielo assista te e Sara tua moglie e possa io vedere i vostri figli prima di morire".
12 Et osculatus est Saram filiam suam et dixitilli: “ Filia, honorem habe socero tuo et socrui tuae, quia ipsi amodo suntparentes tui tamquam hi qui te genuerunt. Vade in pacem, filia! Audiam de teauditionem bonam in vita mea ”. Et osculatus est eam et dimisit illos. Et Ednadixit Thobiae: “ Fili et frater dilecte, te restituat Dominus caeli, et videamfilios tuos et Sarae filiae meae, antequam moriar, ut delecter coram Domino. Egotrado tibi filiam meam tamquam depositum, ut non vexes eam omnibus diebus vitaetuae. Vade, fili, in pacem. Ego mater tua amodo, et Sara soror tua. Benedirigamur omnes in ipso omnibus diebus vitae nostrae ”. Et osculata est amboset dimisit illos sanos.12 Poi abbracciò Sara sua figlia e disse: "Onora tuo suocero e tua suocera, poiché da questo momento essi sono i tuoi genitori, come coloro che ti hanno dato la vita. Va' in pace, figlia, e possa sentire buone notizie a tuo riguardo, finché sarò in vita". Dopo averli salutati, li congedò.
13 Et discessit Thobias a Raguel gaudens et benedicensDominum caeli et terrae, regem omnium, quia direxerat viam eius. Et benedixitRaguel et Ednae uxori eius et dixit eis: “ Fiat mihi honorare vos tamquamparentes meos omnibus diebus vitae vestrae ”.
13 Da parte sua Edna disse a Tobia: "Figlio e fratello carissimo, il Signore ti riconduca a casa e possa io vedere i figli tuoi e di Sara mia figlia prima di morire, per gioire davanti al Signore. Ti affido mia figlia in custodia. Non farla soffrire in nessun giorno della tua vita. Figlio, va' in pace. D'ora in avanti io sono tua madre e Sara è tua sorella. Possiamo tutti insieme avere buona fortuna per tutti i giorni della nostra vita". Li baciò tutti e due e li congedò in buona salute.
14 Allora Tobia partì da Raguele in buona salute e lieto, benedicendo il Signore del cielo e della terra, il re dell'universo, perché aveva dato buon esito al suo viaggio. Benedisse Raguele ed Edna sua moglie con quest'augurio: "Possa io avere la fortuna di onorarvi tutti i giorni della vostra vita".