Ecclesiasticus 16
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur : nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis. | 1 Non desiderare una moltitudine di figli buoni a nulla, non gioire per figli empi. |
2 Non credas vitæ illorum, et ne respexeris in labores eorum. | 2 Se aumentano di numero non gioire, se sono privi del timore del Signore. |
3 Melior est enim unus timens Deum, quam mille filii impii : | 3 Non confidare su una loro vita lunga e non fondarti sul loro numero, poiché è preferibile uno a mille e morir senza figli che averne degli empi. |
4 et utile est mori sine filiis, quam relinquere filios impios. | 4 La città potrà ripopolarsi per opera di un solo assennato, mentre la stirpe degli iniqui sarà distrutta. |
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria : tribus impiorum deseretur. | 5 Il mio occhio ha visto molte simili cose; il mio orecchio ne ha sentite ancora più gravi. |
6 Multa talia vidit oculis meus, et fortiora horum audivit auris mea. | 6 Nell'assemblea dei peccatori un fuoco si accende, contro un popolo ribelle è divampata l'ira. |
7 In synagoga peccantium exardebit ignis, et in gente incredibili exardescet ira. | 7 Dio non perdonò agli antichi giganti, che si erano ribellati per la loro forza. |
8 Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes, qui destructi sunt confidentes suæ virtuti. | 8 Non risparmiò i concittadini di Lot, che egli aveva in orrore per la loro superbia. |
9 Et non pepercit peregrinationi Lot, et execratus est eos præ superbia verbi illorum. | 9 Non ebbe pietà di nazioni di perdizione, che si erano esaltate per i loro peccati. |
10 Non misertus est illis, gentem totam perdens, et extollentem se in peccatis suis. | 10 Così trattò i seicentomila uomini che sono periti per l'ostinazione del loro cuore. |
11 Et sicut sexcenta millia peditum, qui congregati sunt in duritia cordis sui : et si unus fuisset cervicatus, mirum si fuisset immunis. | 11 Ci fosse un solo uomo di dura cervice, sarebbe strano se restasse impunito, |
12 Misericordia enim et ira est cum illo : potens exoratio, et effundens iram. | 12 poiché misericordia e ira sono in Dio, potente quando perdona e quando riversa l'ira. |
13 Secundum misericordiam suam, sic correptio illius homines secundum opera sua judicat. | 13 Tanto grande la sua misericordia, quanto grande la sua severità; egli giudicherà l'uomo secondo le sue opere. |
14 Non effugiet in rapina peccator, et non retardabit sufferentia misericordiam facientis. | 14 Non sfuggirà il peccatore con la sua rapina, ma neppure la pazienza del pio sarà delusa. |
15 Omnis misericordia faciet locum unicuique, secundum meritum operum suorum, et secundum intellectum peregrinationis ipsius. | 15 Egli farà posto a tutta la sua generosità; ciascuno sarà trattato secondo le sue opere. |
16 Non dicas : A Deo abscondar : et ex summo, quis mei memorabitur ? | 16 Non dire: "Mi terrò celato al Signore! Chi penserà a me lassù? |
17 in populo magno non agnoscar : quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ? | 17 Non sarò riconosciuto fra un popolo numeroso, chi sarò io in mezzo a una creazione senza numero?". |
18 Ecce cælum et cæli cælorum, abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt, in conspectu illius commovebuntur. | 18 Ecco il cielo e il cielo dei cieli, l'abisso e la terra sussultano quando egli appare. |
19 Montes simul, et colles, et fundamenta terræ, cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur. | 19 Anche i monti e le fondamenta della terra si scuotono di spavento quando egli li guarda. |
20 Et in omnibus his insensatum est cor, et omne cor intelligitur ab illo. | 20 Ma nessuno riflette su queste cose; al suo modo di agire chi ci bada? |
21 Et vias illius quis intelligit, et procellam quam nec oculus videbit hominis ? | 21 Anche la bufera che nessuno contempla, e la maggior parte delle sue opere, sono nel mistero. |
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis : sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ? longe enim est testamentum a quibusdam, et interrogatio omnium in consummatione est. | 22 "Chi a Dio annunzierà le opere di giustizia? Ovvero chi le attende? L'alleanza infatti è lontana". |
23 Qui minoratur corde cogitat inania, et vir imprudens et errans cogitat stulta. | 23 Tali cose pensa chi ha il cuore perverso; lo stolto, appunto errando, pensa sciocchezze. |
24 Audi me, fili, et disce disciplinam sensus, et in verbis meis attende in corde tuo : | 24 Ascoltami, figlio, e impara la scienza; e sii attento nel tuo cuore alle mie parole. |
25 et dicam in æquitate disciplinam, et scrutabor enarrare sapientiam : et in verbis meis attende in corde tuo, et dico in æquitate spiritus virtutes quas posuit Deus in opera sua ab initio, et in veritate enuntio scientiam ejus. | 25 Manifesterò con esattezza la mia dottrina; con cura annunzierò la scienza. |
26 In judicio Dei opera ejus ab initio, et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum, et initia eorum in gentibus suis. | 26 Nella creazione del Signore le sue opere sono fin dal principio, e dalla loro origine ne separò le parti. |
27 Ornavit in æternum opera illorum : nec esurierunt, nec laboraverunt, et non destiterunt ab operibus suis. | 27 Egli ordinò per l'eternità le sue opere, ne stabilì l'attività per le generazioni future. Non hanno fame né si stancano, eppure non interrompono il loro lavoro. |
28 Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum : | 28 Nessuna di loro urta la sua vicina, mai disubbidiranno ad un suo comando. |
29 non sis incredibilis verbo illius. | 29 Dopo ciò il Signore riguardò sulla terra e la riempì dei suoi doni. |
30 Post hæc Deus in terram respexit, et implevit illam bonis suis : | 30 Ne ricoprì la superficie con ogni genere di viventi e ad essa faranno ritorno. |
31 anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius, et in ipsam iterum reversio illorum. |