Scrutatio

Martedi, 19 marzo 2024 - San Giuseppe ( Letture di oggi)

Psalmi 102


font
VULGATABIBBIA
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino,
et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
1 'Preghiera di un afflitto che è stanco'
'e sfoga dinanzi a Dio la sua angoscia'.
2 Benedic, anima mea, Domino,
et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,
a te giunga il mio grido.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis ;
qui sanat omnes infirmitates tuas :
3 Non nascondermi il tuo volto;
nel giorno della mia angoscia
piega verso di me l'orecchio.
Quando ti invoco: presto, rispondimi.

4 qui redimit de interitu vitam tuam ;
qui coronat te in misericordia et miserationibus :
4 Si dissolvono in fumo i miei giorni
e come brace ardono le mie ossa.
5 qui replet in bonis desiderium tuum ;
renovabitur ut aquilæ juventus tua :
5 Il mio cuore abbattuto come erba inaridisce,
dimentico di mangiare il mio pane.
6 faciens misericordias Dominus,
et judicium omnibus injuriam patientibus.
6 Per il lungo mio gemere
aderisce la mia pelle alle mie ossa.

7 Notas fecit vias suas Moysi ;
filiis Israël voluntates suas.
7 Sono simile al pellicano del deserto,
sono come un gufo tra le rovine.
8 Miserator et misericors Dominus :
longanimis, et multum misericors.
8 Veglio e gemo
come uccello solitario sopra un tetto.
9 Non in perpetuum irascetur,
neque in æternum comminabitur.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,
furenti imprecano contro il mio nome.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis,
neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
10 Di cenere mi nutro come di pane,
alla mia bevanda mescolo il pianto,
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra,
corroboravit misericordiam suam super timentes se ;
11 davanti alla tua collera e al tuo sdegno,
perché mi sollevi e mi scagli lontano.
12 quantum distat ortus ab occidente,
longe fecit a nobis iniquitates nostras.
12 I miei giorni sono come ombra che declina,
e io come erba inaridisco.

13 Quomodo miseretur pater filiorum,
misertus est Dominus timentibus se.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,
il tuo ricordo per ogni generazione.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum ;
recordatus est quoniam pulvis sumus.
14 Tu sorgerai, avrai pietà di Sion,
perché è tempo di usarle misericordia:
l'ora è giunta.
15 Homo, sicut f?num dies ejus ;
tamquam flos agri, sic efflorebit :
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre
e li muove a pietà la sua rovina.

16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet,
et non cognoscet amplius locum suum.
16 I popoli temeranno il nome del Signore
e tutti i re della terra la tua gloria,
17 Misericordia autem Domini ab æterno,
et usque in æternum super timentes eum.
Et justitia illius in filios filiorum,
17 quando il Signore avrà ricostruito Sion
e sarà apparso in tutto il suo splendore.
18 his qui servant testamentum ejus,
et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
18 Egli si volge alla preghiera del misero
e non disprezza la sua supplica.

19 Dominus in cælo paravit sedem suam,
et regnum ipsius omnibus dominabitur.
19 Questo si scriva per la generazione futura
e un popolo nuovo darà lode al Signore.
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus :
potentes virtute, facientes verbum illius,
ad audiendam vocem sermonum ejus.
20 Il Signore si è affacciato dall'alto del suo santuario,
dal cielo ha guardato la terra,
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus ;
ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
21 per ascoltare il gemito del prigioniero,
per liberare i condannati a morte;
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus :
in omni loco dominationis ejus,
benedic, anima mea, Domino.
22 perché sia annunziato in Sion il nome del Signore
e la sua lode in Gerusalemme,
23 quando si aduneranno insieme i popoli
e i regni per servire il Signore.

24 Ha fiaccato per via la mia forza,
ha abbreviato i miei giorni.
25 Io dico: Mio Dio,
non rapirmi a metà dei miei giorni;
i tuoi anni durano per ogni generazione.
26 In principio tu hai fondato la terra,
i cieli sono opera delle tue mani.
27 Essi periranno, ma tu rimani,
tutti si logorano come veste,
come un abito tu li muterai
ed essi passeranno.

28 Ma tu resti lo stesso
e i tuoi anni non hanno fine.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,
resterà salda davanti a te la loro discendenza.