Amos 5
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Audite verbum istud, quod ego levo super vos, planctum, domus Israel: | 1 Ascoltate queste parole, questo lamento che io pronunzio su di voi, o casa di Israele! |
2 Cecidit, non adiciet ut resurgat virgo Israel; proiecta est in terram suam, non est qui suscitet eam. | 2 È caduta, non si alzerà più, la vergine d'Israele; è stesa al suolo, nessuno la fa rialzare. |
3 Quia haec dicit Dominus Deus: “ Urbs, de qua egrediebantur mille, relinquentur in ea centum; et de qua egrediebantur centum, relinquentur in ea decem pro domo Israel ”. | 3 Poiché così dice il Signore Dio: La città che usciva con mille uomini resterà con cento e la città di cento resterà con dieci, nella casa d'Israele. |
4 Quia haec dicit Dominus domui Israel: “ Quaerite me et vivetis; | 4 Poiché così dice il Signore alla casa d'Israele: Cercate me e vivrete! |
5 et nolite quaerere Bethel et in Galgalam nolite intrare et in Bersabee nolite transire, quia Galgala captiva ducetur, et Bethel erit iniquitas ”. | 5 Non rivolgetevi a Betel, non andate a Gàlgala, non passate a Bersabea, perché Gàlgala andrà tutta in esilio e Betel sarà ridotta al nulla. |
6 Quaerite Dominum et vivite; ne forte invadat sicut ignis domum Ioseph, et devoret, et non sit qui exstinguat Bethel. | 6 Cercate il Signore e vivrete, perché egli non irrompa come fuoco sulla casa di Giuseppe e la consumi e nessuno spenga Betel! |
7 Qui convertunt in absinthium iudicium et iustitiam in terram deiciunt. | 7 Essi trasformano il diritto in veleno e gettano a terra la giustizia. |
8 Qui facit stellas Pliadis et Orionem et convertit in mane tenebras et diem in noctem obscurat; qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae; Dominus nomen eius. | 8 Colui che ha fatto le Pleiadi e Orione, cambia il buio in chiarore del mattino e stende sul giorno l'oscurità della notte; colui che comanda alle acque del mare e le spande sulla terra, Signore è il suo nome. |
9 Qui micare facit vastitatem super robustum et vastitatem super arcem affert. | 9 Egli fa cadere la rovina sulle fortezze e fa giungere la devastazione sulle cittadelle. |
10 Odio habuerunt corripientem in porta et loquentem perfecte abominati sunt. | 10 Essi odiano chi ammonisce alla porta e hanno in abominio chi parla secondo verità. |
11 Idcirco, pro eo quod conculcastis pauperem et portionem frumenti abstulistis ab eo, domos quadro lapide aedificastis et non habitabitis in eis, vineas plantastis amantissimas et non bibetis vinum earum. | 11 Poiché voi schiacciate l'indigente e gli estorcete una parte del grano, voi che avete costruito case in pietra squadrata, non le abiterete; vigne deliziose avete piantato, ma non ne berrete il vino, |
12 Quia cognovi multa scelera vestra et fortia peccata vestra, opprimentes iustum, accipientes munus et pauperes deprimentes in porta. | 12 perché so che numerosi sono i vostri misfatti, enormi i vostri peccati. Essi sono oppressori del giusto, incettatori di ricompense e respingono i poveri nel tribunale. |
13 Ideo prudens in tempore illo tacet, quia tempus malum est. | 13 Perciò il prudente in questo tempo tacerà, perché sarà un tempo di sventura. |
14 Quaerite bonum et non malum, ut vivatis, ita ut sit Dominus, Deus exercituum, vobiscum, sicut dixistis. | 14 Cercate il bene e non il male, se volete vivere, e così il Signore, Dio degli eserciti, sia con voi, come voi dite. |
15 Odite malum et diligite bonum et constituite in porta iudicium, si forte misereatur Dominus, Deus exercituum, reliquiis Ioseph. | 15 Odiate il male e amate il bene e ristabilite nei tribunali il diritto; forse il Signore, Dio degli eserciti, avrà pietà del resto di Giuseppe. |
16 Propterea haec dicit Dominus, Deus exercituum, dominator: “ In omnibus plateis planctus, et in cunctis viis dicetur: “Vae, vae!”; et vocabunt agricolam ad luctum et ad planctum eos, qui sciunt lamentationem. | 16 Perciò così dice il Signore, Dio degli eserciti, il Signore: In tutte le piazze vi sarà lamento, in tutte le strade si dirà: Ah! ah! Si chiamerà l'agricoltore a fare il lutto e a fare il lamento quelli che conoscono la nenia. |
17 Et in omnibus vineis erit luctus, quia pertransibo in medio tui ”, dicit Dominus. | 17 In tutte le vigne vi sarà lamento, perché io passerò in mezzo a te, dice il Signore. |
18 Vae desiderantibus diem Domini! Ad quid vobis dies Domini? Tenebrae et non lux. | 18 Guai a coloro che attendono il giorno del Signore! Che sarà per voi il giorno del Signore? Sarà tenebre e non luce. |
19 Quomodo si fugiat vir a facie leonis, et occurrat ei ursus; et ingrediatur domum et innitatur manu sua super parietem, et mordeat eum coluber. | 19 Come quando uno fugge davanti al leone e s'imbatte in un orso; entra in casa, appoggia la mano sul muro e un serpente lo morde. |
20 Numquid non tenebrae dies Domini et non lux? Et caligo sine splendore in ea? | 20 Non sarà forse tenebra e non luce il giorno del Signore, e oscurità senza splendore alcuno? |
21 “ Odi, proieci festivitates vestras et non delector coetibus vestris. | 21 Io detesto, respingo le vostre feste e non gradisco le vostre riunioni; |
22 Quod si obtuleritis mihi holocautomata, oblationes vestras non suscipiam et sacrificia pinguium vestrorum non respiciam. | 22 anche se voi mi offrite olocausti, io non gradisco i vostri doni e le vittime grasse come pacificazione io non le guardo. |
23 Aufer a me tumultum carminum tuorum, et canticum lyrarum tuarum non audiam. | 23 Lontano da me il frastuono dei tuoi canti: il suono delle tue arpe non posso sentirlo! |
24 Et affluat quasi aqua iudicium, et iustitia quasi torrens perennis. | 24 Piuttosto scorra come acqua il diritto e la giustizia come un torrente perenne. |
25 Numquid hostias et oblationes obtulistis mihi in deserto quadraginta annis, domus Israel? | 25 Mi avete forse offerto vittime e oblazioni nel deserto per quarant'anni, o Israeliti? |
26 Et portastis Saccut regem vestrum, et Caivan, imagines vestras, sidus deorum vestrorum, quae fecistis vobis. | 26 Voi avete innalzato Siccùt vostro re e Chiiòn vostro idolo, la stella dei vostri dèi che vi siete fatti. |
27 Et migrare vos faciam trans Damascum ”, dicit Dominus; Deus exercituum nomen eius. | 27 Ora, io vi manderò in esilio al di là di Damasco, dice il Signore, il cui nome è Dio degli eserciti. |