Giobbe 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit: | 1 Elifaz il Temanita prese a dire: |
2 “ Numquid sapiens respondebit sapientia ventosa et implebit vento urente stomachum suum? | 2 Potrebbe il saggio rispondere con ragioni campate in aria e riempirsi il ventre di vento d'oriente? |
3 Arguens verbis, quae nihil prosunt, et sententiis, quae nihil iuvant? | 3 Si difende egli con parole senza costrutto e con discorsi inutili? |
4 Tu autem pietatem dissolvis et detrahis meditationi coram Deo. | 4 Tu anzi distruggi la religione e abolisci la preghiera innanzi a Dio. |
5 Docet enim iniquitas tua os tuum, et assumis linguam callidorum. | 5 Sì, la tua malizia suggerisce alla tua bocca e scegli il linguaggio degli astuti. |
6 Condemnabit te os tuum et non ego, et labia tua respondebunt tibi. | 6 Non io, ma la tua bocca ti condanna e le tue labbra attestano contro di te. |
7 Numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus? | 7 Sei forse tu il primo uomo che è nato, o, prima dei monti, sei venuto al mondo? |
8 Numquid consilium Dei audisti et tibi attrahis sapientiam? | 8 Hai avuto accesso ai segreti consigli di Dio e ti sei appropriata tu solo la sapienza? |
9 Quid nosti, quod nos ignoremus? Quid intellegis, quod nos nesciamus? | 9 Che cosa sai tu che noi non sappiamo? Che cosa capisci che da noi non si comprenda? |
10 Et senes et antiqui sunt inter nos, multo vetustiores quam pater tuus. | 10 Anche fra di noi c'è il vecchio e c'è il canuto più di tuo padre, carico d'anni. |
11 Numquid parum tibi sunt consolationes Dei? Et verbum lene tecum factum? | 11 Poca cosa sono per te le consolazioni di Dio e una parola moderata a te rivolta? |
12 Quid te elevat cor tuum, et cur attonitos habes oculos? | 12 Perché il tuo cuore ti trasporta e perché fanno cenni i tuoi occhi, |
13 Quid vertis contra Deum spiritum tuum et profers de ore tuo huiuscemodi sermones? | 13 quando volgi contro Dio il tuo animo e fai uscire tali parole dalla tua bocca? |
14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere? | 14 Che cos'è l'uomo perché si ritenga puro, perché si dica giusto un nato di donna? |
15 Ecce, sanctis suis non fidit, et caeli non sunt mundi in conspectu eius; | 15 Ecco, neppure dei suoi santi egli ha fiducia e i cieli non sono puri ai suoi occhi; |
16 quanto magis abominabilis et corruptus homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem. | 16 quanto meno un essere abominevole e corrotto, l'uomo, che beve l'iniquità come acqua. |
17 Ostendam tibi, audi me; quod vidi, narrabo tibi, | 17 Voglio spiegartelo, ascoltami, ti racconterò quel che ho visto, |
18 quod sapientes confitentur, et non celaverunt eos patres eorum: | 18 quello che i saggi riferiscono, non celato ad essi dai loro padri; |
19 quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos. | 19 a essi soli fu concessa questa terra, né straniero alcuno era passato in mezzo a loro. |
20 Cunctis diebus suis impius cruciatur, et numerus annorum incertus est tyranno. | 20 Per tutti i giorni della vita il malvagio si tormenta; sono contati gli anni riservati al violento. |
21 Sonitus terroris semper in auribus illius, quasi, cum pax sit, vastator irruat in eum. | 21 Voci di spavento gli risuonano agli orecchi e in piena pace si vede assalito dal predone. |
22 Non credit quod reverti possit de tenebris, cum sit destinatus gladio. | 22 Non crede di potersi sottrarre alle tenebre, egli si sente destinato alla spada. |
23 Cum se moverit ad quaerendum panem: “Ubinam?”, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies. | 23 Destinato in pasto agli avvoltoi, sa che gli è preparata la rovina. |
24 Terrebit eum tribulatio et angustia, vallabit eum sicut regem, qui praeparatur ad proelium. | 24 Un giorno tenebroso lo spaventa, la miseria e l'angoscia l'assalgono come un re pronto all'attacco, |
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est. | 25 perché ha steso contro Dio la sua mano, ha osato farsi forte contro l'Onnipotente; |
26 Cucurrit adversus eum erecto collo, spisso scuto armatus. | 26 correva contro di lui a testa alta, al riparo del curvo spessore del suo scudo; |
27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet. | 27 poiché aveva la faccia coperta di grasso e pinguedine intorno ai suoi fianchi. |
28 Habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis, quae in tumulos sunt redactae. | 28 Avrà dimora in città diroccate, in case dove non si abita più, destinate a diventare macerie. |
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius; nec mittet in terra radicem suam. | 29 Non arricchirà, non durerà la sua fortuna, non metterà radici sulla terra. |
30 Non recedet de tenebris; ramos eius arefaciet flamma, et auferet ventus florem eius. | 30 Alle tenebre non sfuggirà, la vampa seccherà i suoi germogli e dal vento sarà involato il suo frutto. |
31 Ne credat vanitati errore deceptus, quia vanitas erit remuneratio eius. | 31 Non confidi in una vanità fallace, perché sarà una rovina. |
32 Antequam dies eius impleantur, abscindentur, et ramus eius non virescet. | 32 La sua fronda sarà tagliata prima del tempo e i suoi rami non rinverdiranno più. |
33 Laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiciens florem suum. | 33 Sarà spogliato come vigna della sua uva ancor acerba e getterà via come ulivo i suoi fiori, |
34 Cangregatio enim impii sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt. | 34 poiché la stirpe dell'empio è sterile e il fuoco divora le tende dell'uomo venale. |
35 Concepit dolorem et peperit iniquitatem, et venter eius praeparat dolos. | 35 Concepisce malizia e genera sventura e nel suo seno alleva delusione. |