Scrutatio

Giovedi, 28 marzo 2024 - San Castore di Tarso ( Letture di oggi)

Tobia 14


font
NOVA VULGATABIBBIA
1 Et consummati sunt sermones confessionis Thobis.
Et mortuus est in pace annorum centum duodecim et sepultus est praeclare inNineve.
1 Qui finirono le parole del canto di Tobi.
2 Sexaginta autem et duorum annorum erat, cum invalidus oculis factusest; et, postquam lucem recepit, vixit in bonis et fecit eleemosynas etproposuit benedicere Deum et confiteri magnitudini Dei.2 Tobi morì in pace all'età di centododici anni e fu sepolto con onore a Ninive. Egli aveva sessantadue anni quando divenne cieco; dopo la sua guarigione visse nella felicità, praticò l'elemosina e continuò sempre a benedire Dio e a celebrare la sua grandezza.
3 Et, cum moreretur,vocavit Thobiam filium suum et praecepit illi dicens: “ Fili, duc filios tuos3 Quando stava per morire, fece venire il figlio Tobia e gli diede queste istruzioni:
4 et recurre in Mediam, quoniam credo ego verbo Dei, quod locutus est Nahum inNineven, quia omnia erunt et venient super Assyriam et Nineven, quae locuti suntprophetae Israel, quos misit Deus; omnia evenient, nihilque minuetur ex omnibusverbis, sed omnia contingent temporibus suis. Et in Media erit salus magis quamin Assyriis et quam in Babylone, quia scio ego et credo quoniam omnia, quaedixit Deus, erunt. Et perficientur, et non excidet verbum de sermonibus. Etfratres nostri, qui habitant in terra Israel, omnes dispergentur et captividucentur a terra optima. Et erit omnis terra Israel deserta, et Samaria etIerusalem erit deserta, et domus Dei in tristitia erit et incendetur et eritdeserta usque in tempus.4 "Figlio, porta via i tuoi figli e rifugiati in Media, perché io credo alla parola di Dio, che Nahum ha pronunziato su Ninive. Tutto dovrà accadere, tutto si realizzerà sull'Assiria e su Ninive, come hanno predetto i profeti d'Israele, che Dio ha inviati; non una delle loro parole cadrà. Ogni cosa capiterà a suo tempo. Vi sarà maggior sicurezza in Media che in Assiria o in Babilonia. Perché io so e credo che quanto Dio ha detto si compirà e avverrà e non cadrà una sola parola delle profezie. I nostri fratelli che abitano il paese d'Israele saranno tutti dispersi e deportati lontano dal loro bel paese e tutto il paese d'Israele sarà ridotto a un deserto. Anche Samaria e Gerusalemme diventeranno un deserto e il tempio di Dio sarà nell'afflizione e resterà bruciato fino ad un certo tempo.
5 Et iterum misericordiam faciet illorum Deus etconvertetur ad illos Deus in terram Israel, et iterum aedificabunt domum, sednon sicut prius, quoadusque repleatur tempus maledictionum. Et postearevertentur a captivitate sua omnes et aedificabunt Ierusalem honorifice, etdomus Dei aedificabitur in ea, sicut locuti sunt de illa omnes prophetae Israel.5 Poi di nuovo Dio avrà pietà di loro e li ricondurrà nel paese d'Israele. Essi ricostruiranno il tempio, ma non uguale al primo, finché sarà completo il computo dei tempi. Dopo, torneranno tutti dall'esilio e ricostruiranno Gerusalemme nella sua magnificenza e il tempio di Dio sarà ricostruito, come hanno preannunziato i profeti di Israele.
6 Et omnes nationes in tota terra convertentur et timebunt Deum vere etrelinquent omnes idola sua, quae seducunt false seductione eorum.6 Tutte le genti che si trovano su tutta la terra si convertiranno e temeranno Dio nella verità. Tutti abbandoneranno i loro idoli, che li hanno fatti errare nella menzogna, e benediranno il Dio dei secoli nella giustizia.
7 Etbenedicent Deo aeterno in iustitia. Omnes filii Israel, qui liberabuntur indiebus illis, memores Dei in veritate, colligentur et venient in Ierusalem ethabitabunt in aeternum in terra Abraham cum tutela, et tradetur eis. Etgaudebunt, qui diligunt Deum in veritate; qui autem faciunt iniquitatem etpeccatum, deficient de terris omnibus.7 Tutti gli Israeliti che saranno scampati in quei giorni e si ricorderanno di Dio con sincerità, si raduneranno e verranno a Gerusalemme e per sempre abiteranno tranquilli il paese di Abramo, che sarà dato in loro possesso. Coloro che amano Dio nella verità gioiranno; coloro invece che commettono il peccato e l'ingiustizia spariranno da tutta la terra.
8 Et nunc, filii, mando vobis: ServiteDeo in veritate et facite coram illo, quod ipsi placet. Et filiis vestrismandabitur, ut faciant iustitias et eleemosynam et ut sint memores Dei etbenedicant nomini ipsius in omni tempore in veritate et in tota virtute sua.8 Ora, figli, vi comando: servite Dio nella verità e fate ciò che a lui piace. Anche ai vostri figli insegnate l'obbligo di fare la giustizia e l'elemosina, di ricordarsi di Dio, di benedire il suo nome sempre, nella verità e con tutte le forze.
9 Nunc vero, fili, exi a Nineve et noli manere hic,9 Tu dunque, figlio, parti da Ninive, non restare più qui. Dopo aver sepolto tua madre presso di me, quel giorno stesso non devi più restare entro i confini di Ninive. Vedo infatti trionfare in essa molta ingiustizia e grande perfidia e neppure se ne vergognano.
10 sed, quocumque diesepelieris matrem tuam circa me, eodem die noli manere in finibus eius. Videoenim quia multa iniquitas est in illa, et fictio multa perficitur in illa, etnon confunduntur. Vide, fili, quae fecit Nadab Achicaro, qui eum nutrivit. Nonnevivus deductus est in terram? Sed tradidit Deus infamiam ante faciem ipsius, etAchicarus exiit ad lucem, Nadab autem intravit in tenebras aeternas, quiaquaesivit occidere Achicarum. Cum faciebat eleemosynam, exiit de laqueo mortis,quem fixerat ei Nadab, et Nadab cecidit in laqueum mortis, et perdidit illum.10 Vedi, figlio, quanto ha fatto Nadab al padre adottivo Achikar. Non è stato egli costretto a scendere vivente sotto terra? Ma Dio ha rigettato l'infamia in faccia al colpevole: Achikar ritornò alla luce mentre invece Nadab entrò nelle tenebre eterne, perché aveva cercato di far morire Achikar. Per aver praticato l'elemosina, Achikar sfuggì al laccio mortale che gli aveva teso Nadab, Nadab invece cadde in quel laccio, che lo fece perire.
11 Et nunc, filii, videte quid faciat eleemosyna, et quid faciat iniquitas, quoniamoccidit. Et ecce anima mea deficit! ”. Et posuerunt eum super lectum, etmortuus est et sepultus est praeclare.
11 Così, figli miei, vedete dove conduce l'elemosina e dove conduce l'iniquità: essa conduce alla morte. Ma ecco, mi sfugge il respiro!". Essi lo distesero sul letto; morì e fu sepolto con onore.
12 Et, cum mortua est mater eius, Thobias sepelivit eam iuxta patrem suum etabiit ipse et uxor eius in Mediam et habitavit in Ecbatanis cum Raguel socerosuo.12 Quando morì la madre, Tobia la seppellì vicino al padre, poi partì per la Media con la moglie e i figli. Abitò in Ecbàtana, presso Raguele suo suocero.
13 Et curam habuit senectutis eorum honorifice et sepelivit illos inEcbatanis Mediae et hereditatem percepit domus Raguel et Thobis patris sui.13 Curò con onore i suoceri nella loro vecchiaia e li seppellì a Ecbàtana in Media.
14 Et mortuus est annorum centum decem et septem cum claritate.14 Tobia ereditò il patrimonio di Raguele come ereditò quello del padre Tobi. Morì da tutti stimato all'età di centodiciassette anni.
15 Et, antequammoreretur, vidit et audivit perditionem Nineves et vidit captivitatem illius inMediam adductam, quam adduxit Asuerus rex Mediae, et benedixit Deum in omnibus,quae fecit filiis Nineves et Assyriae. Et gavisus est, antequam moreretur, inNineve, et benedixit Dominum Deum in omnia saecula saeculorum.
15 Prima di morire sentì parlare della rovina di Ninive e vide i prigionieri che venivano deportati in Media per opera di Achiacar re della Media. Benedisse allora Dio per quanto aveva fatto nei confronti degli abitanti di Ninive e dell'Assiria. Prima di morire poté dunque gioire della sorte di Ninive e benedisse il Signore Dio nei secoli dei secoli.